De E van eindelijk

Ja hoor, ik besta nog.
Nee, geen wereldreis gemaakt. Ik heb mijn hoofd en handen een slordige 5 maanden uitgeleend.
Voor een goed doel, laat ik het zo maar zeggen.


Een een tijd met iets bezig zijn is leuk. Nadeel is echter wel dat diverse plannen lagen te verstoffen.
Neem dat laatste maar gerust letterlijk. Achterstallig huishouden, nog een berg tijdschriften om bij te lezen. Oh ja, dat ene boek wat ik nu heus eens zou lezen? Ligt nog steeds op de plank.

Als ik er nu eens de sokken in zet? Zou het met 2 weken zijn gedaan.
Oh wacht, nog een excuus, het weer.
En zo groeide het "nog te doen lijstje."

Het lezen van een tijdschrift uit december 2017 gaf wel verkoelende plaatjes.
Punt met een niet actueel blad is dat je soms even vergeet dat die leuke aanbieding niet langer geldig is. Of ook knullig, dat je blij wordt van een onderwerp voor een fotowedstrijd. Ah ik heb nog een foto van dat! Oh, inzenden voor een bepaalde datum. Van 8 maanden eerder.

Ga je naar foto's zoeken, dan zinkt mij in ieder geval de moed in de schoenen. Duizenden moet ik nog eens op onderwerp sorteren. Zet maar op het lijstje. Wat inmiddels de lengte van een volle toiletrol krijgt.

Nu eerst maar eens wat structuur in het dagelijkse leven zien te krijgen.
Goed, ik zit er zelf al om te lachen.