donderdag 16 augustus 2018

Wat een droevige dag

Aanslagen ver weg, een ingestorte brug, minder ver weg. 
En dan een uitspraak van een rechter. Pastafarisme is geen religie.

Het wat??? Pastafarisme. De aanhangers van de kerk van het Vliegende Spaghetti Monster.
Bij die kreet denk ik aan vreselijke peuters, die hun handen in een bord spaghetti duwen en met de bijpassende saus door de kamer slingeren.

Waarom de rechter? Een vrolijke jonge dame stond er op dat zij met een vergiet op haar hoofd op een officiële pasfoto mocht.  Een gemeente weigerde dat en zo kwam het. Dat van die rechter dus.

Natuurlijk lopen pastafarians te hoop, zij hebben recht op. Een ander draagt een hoofddoek, dus...
Satire is leuk, maar kent denk ook grenzen. Als Lubach zich wil laten uitroepen tot een farao, doe je best knul.

Ik deed mijn best, wanneer zag ik ooit iemand met een vergiet op het hoofd? . Oh ja, in een tv serie.
De ouwe moer van de duvel droeg er eentje. Voor hen die het gemist hebben; de serie Kulderzipken.
Een geweldige "kinderserie" waar ik onbedaarlijk om kon lachen.

Pastafaristen gruwen van het creationisme? Dan creëer je zelf toch een nieuwe stroming!
Ik slaap er geen seconde minder om.
Maar voor hen met die slierten, je kan proberen asiel aan te vragen in Tsjechië.
Of beginnen aan een nieuwe Mayflower en naar Nieuw Zeeland varen. Voor de erkenning.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten