De vakanties zijn bijna voorbij, het kwik daalt. Wij hebben de zomer overleefd, ondanks de hitte.
Maar het was afzien. Zwijnen stierven bij bosjes, niet genoeg voedsel. Honderden zwanen werden het slachtoffer van olie, gelukkig zijn er veel gered.
Door het gebrek aan hemelwater verschroeide het gras, boeren moesten al aan de wintervoorraad beginnen. Voor menig bosbewoner zal het moeilijk worden, de eikels vielen al uit de bomen voor ze rijp werden.Onze vliegende vriendjes, afhankelijk van nectar, hebben het ook zwaar gehad.
Nog zo'n ramp, die vileine buxusmot. Leerzaam diertje, ik wist voorheen amper buxus te staan, nu zie ik het zielige hoop bruin volop.
Ook vreselijk, de blauwalg. Arme gezinnen die niet lekker konden spartelen in onze wateren.
Dat er vissen naar adem hapten vond ik eigenlijk sneuer.
Nee, het leven was niet zo makkelijk. En net als je denkt: we hebben het gehad..
Niet dus. We hebben met een volgende catastrofe van doen. Het tekort aan dahlia's.
Misschien denkt u net als ik, gebruik je toch andere bloemen? Mis! Traditie is traditie!
Het bloemencorso in Rekken gaat dus om dahlia's. Ze komen er duizenden tekort.
Rampzalig!
Ik vraag me af... en gun heus ieder een verzetje, maar hoe rampzalig is het als men nu één keer een oogje dichtknijpt?
Er staat tenslotte al een bloemencorso op de werelderfgoedlijst.
Laten we wel wezen, zo'n rij opgeprikte wagens zal ons landje vast niet beter verkopen dan het afschaffen van de dividendbelasting.
Of zijn er hier brievenbusfirma's die hun geld witwassen in dahlia's?
Zo ja, even doorwassen, want juist van die witte komen ze tekort.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten