Thunderbirds Are Go

Dat was het eerste wat me te binnen schoot terwijl ik een artikel in het december nummer van Roots zit te lezen.
Het artikel gaat niet over stoere Amerikanen met vierkante kaken, want hoe stereotype waren die gebroeders Tracy.
Stereotype Amerikaans, terwijl het toch een Britse serie was.

Een halve eeuw later kennen we een soort nieuwe Thunderbirds. Geen redders in nood, nee het zijn mannen met veel geld en die,wellicht uit verveling, spannende dingen ondernemen.
Dat loopt niet altijd goed af. Steve Fossett, de man die graag de wereld rondvloog is neergestort.
Voor zijn verdwijning had hij weer een nieuw plannetje. Nu eens niet de lucht in maar onder water.

Het project waar hij mee begon , tja, een andere rijke meneer liet zijn oog er op vallen. Net niet genoeg in het spaarvarken, zocht hij een mede-avonturier.
Met een superduikbootje willen zij nu een oude maar toch ook voor ons nieuwe wereld ontdekken.
Zelfs op 11 kilometer diepte de Marianentrog.

Het leven wat ze daar tegen zullen komen lijkt science fiction op zich. Af en toe komt er iets van dat vreemde spul naar boven.
Ik hoop dat zij een erg waterdichte en drukbestendige camera meenemen.
Dan kunnen wij ons verheugen op beelden van dieren die we niet eerder zagen.

Vermoedelijk is het eenzelfde verrassing als het moment dat de eerste blanke een vogelbekdier zag.
Zoiets verzin je toch niet. Ik blijf het een soort "kliekjesdier" vinden.
Nu worden het rare kwallen, duistere octopussen en malle hengelvissen met een lelijk smoel.
Het lijkt me ook veel spannender dan de ruimte ingeschoten te worden.
Toe mannen, neem ons mee op het avontuur.

Thunderbirds Are Go!