Ik heb het over Anna Barbara van Meerten-Schilperoort.
Geboren in 1778 te Voorburg, verhuisde naar Zaltbommel waar ze haar man, een predikant in een plaatsje in de buurt van Tiel, leerde kennen.
Ze trouwde jong (16 jaar) en na 4 jaar huwelijk kreeg haar man een aanstelling in Gouda.
Samen kregen ze 6 kinderen en je zou denken, die heeft het druk zat.
Maar Anna Barbara moet een energie voor 3 hebben gehad. Hoewel ze zelf weinig had geleerd moest en zou ze haar eigen kinderen opvoeden en onderwijzen.
Daar werd van opgekeken. Beetje raar mens?
Ze kreeg de smaak te pakken, ze ging schrijven. Lesboekjes, maar ook reisverslagen.
In totaal 115 boeken. Och ja, tussendoor ook nog een studie volgen, tot ze in 1812 eindelijk lesbevoegdheid had.
Daarna begon ze een dag-en kostschool voor meisjes. Met een soort van maatschappelijke stage.
Maar ook dat bleek niet genoeg, ze bekommerde zich ook om de vrouwen in het tuchthuis.
Gaf hen onderwijs, deed aan een vorm van reclassering. Kwam af en toe met koffie en koek bij de gevangenen.
Je zou denken, waar haalt ze de tijd vandaan? Een inwonende moeder die het huishouden deed.
Een gehuwde vrouw met 6 kinderen en dan tijd verbeuzelen aan schrijverij en aan dat tuchthuistuig,
Maar gelukkig ook "De kroon van Gouda."
Ze stierf in 1853, werd begraven op de Oude Begraafplaats. In Museum GoudA is een gedenksteen voor haar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten