Aangezien het zulk heerlijk weer was, een redelijk zonnige windstille zaterdag, ging ik eens kijken bij een nieuw natuurgebiedje. De informatie bleek wazig dus maar eens gaan fietsen en zo bleek dat er niet ver van waar ik woon een mooie vogelplas te zijn.
Hoe kom je te weten wat er al zo kan zitten, fladderen en waden? Vragen aan vogelaars.
Er zijn gewoon van die diehards die dagelijks met optische instrumenten en een pakje brood die kant op gaan.
Zelf ben ik geen echte vogelaar, kwam wel met mijn kijker en mijn camera, beiden niet genoeg bereik om alles te determineren. Ja, er zitten smienten, en kuifeenden, die kan ik vlak om de hoek ook zien. Ik vroeg een vogelaar wat die kleine frummel bij die eenden was. Een kemphaantje.
Ik raak dan toch wat opgewonden, een soort die ik niet eerder zag.
Kort daarna landt er nog een vogelaar, met een enorme lens. Oh kijk! En ik denk oh zucht!
Kijk daar! Waar? Daar bij dat tweede eilandje en dan naast die eenden links. Wat dan?
Een groenpootruiter. Ik doe wanhopige pogingen, maar zag 'm heus niet. Nee, daar en dan 5e eend links.
Ik bespeurde enige wanhoop in de stem en na poging 3 zei ik 'm te zien. maar dat was een leugen.
Toen hij opveerde van oh! een pijlstaart besloot ik mezelf de frustratie te ontlopen.
Op zondag, ook een lekkere herfstdag, dan mee te doen aan een paddenstoelen excursie. Daar aangekomen hing er een brief aan een boom, dat die excursie een week later is.
Dan maar alleen van het mooie weer genieten.
Jammer dat de winter dan nog komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten