Sleurhut

Vanavond heb ik weer met verwondering en bewondering naar de beeldbuis zitten staren.
Mensen die op de Noordpool leven.Wij lopen te stressen als we boodschappen moeten doen.
Wij gaan soms voor de lol een hengeltje uitgooien, oh de hond moet nog eten, tja naar de dierenwinkel.

Dat is er in delen van Groenland niet bij. De honden honger? Dan ga je op jacht naar...haai.
Niks niet een superzak Royal Canine droge brokken. Niks niet een wormpje aan de haak.
Nee, je spant de honden voor de slee en dan... ja een wak maken. Brok walvisvlees aan de haak, lang wachten en hopen op een enorme haai.

Wij kennen een mosselseizoen. Hup, naar de visboer, zak mosselen halen.
Doen ze in die barre kou ook even wat anders.
Wachten op eb, het ijs zakt dan meters mee, gat maken, ladder en dan op de drooggevallen zeebodem onder die ijsblokken heel rap mosselen rapen.

Natuurlijk willen die mensen ook wel eens wat anders dan robbenvlees en vis.
Helaas, geen KFC in de omgeving. Dus is het wachten op het moment dat de kleine alk naar de kust komt om te broeden.
Met een flink uit de kluiten gewassen "vlindernet" scheppen ze de vogels uit de lucht.
Honderden van die vogels. Maar ze gaan niet even een enorm eetfestijn houden.
Ze maken er een alternatief soort kipkluifjes van. In een robbenpels, dichtnaaien , even aanstampen om de lucht er uit te laten. Zware steen er op en meer stenen er omheen stapelen. Voordeel van een koud klimaat, je hebt altijd een koelkast.
Het goedje 7 maanden in de steenhoop laten liggen en eten maar. Lijkt me niet echt lekker, maar wie weet?

Is het primitief? Nee, het is roeien met de riemen die je hebt.
Gelukkig kent men daar ook wel wat moderne middelen. Het kunstgebit, zodat ze de alkenbotjes ook kunnen verorberen.

Mooi, er kwam ook een boerin in beeld. Een Sami rendierhoedster.
Is wel heel wat anders dan een ganzenhoedster met een staf en een eeuwig dom mutsje op.
Die wilde stampende gekapstokte kudde is een graadje wilder dan onze doorgefokte holsteiners.
Wij kennen ook de problemen met water wat eigenlijk in de weg stroomt. Gaat een boer in Giethoorn koeien "verkampen" gaat er een koe op de punter.
Is met duizenden rendieren niet te doen. Die moeten zelf een water overzwemmen.
Behalve een slee door de lucht laten vliegen kunnen ze ook buitengewoon goed zwemmen.
Maar draait er eentje om, dan volgt de rest, zodoende is rendierhoeden in het water ook een hele klus.

Dan was er een momentje waar ik smakelijk om kon lachen. Ook Inuit kennen de sleurhut.
Hangen wij die aan een auto en tuffen we door naar het zuiden.
Zij nemen als ze langere tijd gaan jagen soms een hut mee. Hut achter de slee en gaan.
Dat is dus de ware belichaming van de term sleurhut.

Mochten wij gruwen van een muis in huis, klagen over zwijnen in de tuin, het kan altijd erger.
Churchill, Manitoba (Canadese provincie). Daar lopen geregeld hongerige ijsberen door het dorp.
Zetten wij muizenvallen, zij zetten ijsbeervallen. Beetje het systeem van het muisvriendelijke valletje, alleen een pietsie groter. Wij zetten de muis dan buiten, en die is zo weer terug.
Met de ijsberen pakken ze het grootser aan. IJsbeer verdoven, in een enorm net onder een heli 60 km verderop uitzetten. En ik vraag me af hoe snel die ijsbeer weer terug is.

Ik ben tijdens een klein uurtje tv kijken weer een stuk wijzer geworden.
Sofie is ongeschikt voor een arctisch leven. Ik baal al van een beetje sneeuw, vogelbotjes lijken me niet smakelijk en die broeken van ijsbeerbont kleden totaal niet af.