Doneren?

Door iemand op de radio  “Huize Avondrood van de publieke omroep” genoemd.
Ik vind het meer een geuzentitel dan een sneer. Ja, omroep Max.
Al val ik “nog net niet” in hun doelgroep,  heerlijk hoor, een tweede kans voor mastodonten en “zulks spul”.  Dat laatste met gepaste eerbied!

Ik vind de zondagen op radio 1 sinds de komst van “De Perstribune” meer dan de moeite waard.
Maar daar zit dan ook een voorheen gepensioneerd radio-juweel.  Govert van Brakel.
De zaterdagavonden, als er geen  aardige film is ben ik blij met een andere “ afdanker”,
Cees Grimbergen.

Ooit presenteerde hij “Rondom 10” Cees moest weg en het programma later ook.
Gelukkig was er plaats bij Max, Cees is terug en het programma ook. Wel met een andere naam.
“Hollandse Zaken”  al zie ik het verschil niet.

Best leuk eens de discussie aan te horen.  Al was het onderwerp vanavond wel een heikel punt.
Betaling voor donatie.  Best een beetje eng onderwerp.
Vooral omdat men eiceldonatie en het doneren van een nier in één gesprek mengden.

Ik heb de afgelopen jaren diverse programma’s over het onderwerp gezien en het zet me telkens aan het denken.  Amerikaanse studentes die voor enorme bedragen een eicel aanbieden, na een strikte levenswijze, het juiste IQ en uiterlijk dan hun studie kunnen afbetalen om dat een erg rijk echtpaar haar eitjes kon kopen, dan nog een draagmoeder kon betalen en zo de gelukkige “ouders” van een baby werden.

Zelf niet zo zoekende naar hom en kuit verbaasde ik me er over dat je via internet dus zaad van lookalikes kan kopen.  Donorschap vind ik een nobel iets.
Maar het verkopen van je eitjes of je zaadjes, toch een beetje moeite mee. 
Eigenlijk niet zozeer met een onkosten vergoeding, maar het idee dat het alleen voor de rijke ongelukkigen een optie kan zijn.

Jammer is het dan als ze in dezelfde discussie ook over handel in organen gaan beginnen.
Ik onderschat het leed van ongewenst kinderloos blijven niet.
Zonder een kind overleef je wel, maar zonder een werkende nier niet.

De mensen die genoeg centen hebben kunnen naar een knus oord als Pakistan, daar een nier kopen van een arme sloeber. Nog leuker, reisje China, voor een lever van een nog te executeren boef.
Een orgaan verkopen, daar vind ik het erg eng worden.
Zeker na het zien van een man in Nederland die voor 60.000 euro zijn nier eerst op Marktplaats te koop zette (was rap verwijderd) en toen nog op een andere tweedehands site.

Waarom deed die man dat? Hij wilde iemand helpen. Vooral zijn eigen portemonnee, meneer zit in de WAO.
Ik vind een studente die haar eicellen verkoopt wel “slim” al ben ik geen voorstander.
Ik zit zelf in de WAO en zeg maar rustig “karig” inkomen.
 Niks mis met een aanvulling op het karige..maar een nier verkopen?  Nee.

Straks komt er een levendige legale handel in nieren, legaal? Nou en?
Mensen met een verslaving, mensen met een gat in de hand en zo kan ik er nog wel een paar noemen.
Een onkosten vergoeding? Ja, en ik zei al eerder, een ander systeem. Dan is er nog vrije keuze voor een ieder om nee in te vullen.