Ik sprak gisteren een naar Duitsland verhuisde stadsgenoot. Zij is aan het inburgeren wat betreft het regionale Duits en vertelde me dat veel van de mensen daar Nederlands verstaan.
Dat is op zich geen wonder, er wonen ook veel "economische vluchtelingen" in de gehele grensstreek.
Vandaag keek ik naar het journaal, een item over veel Duitse jongeren die Nederlands willen leren.
Goed voor de handel, leuk voor de toeristische branche, maar wie had dat ooit gedacht?
Met hun eeuwig alles nasynchroniseren leken ze wel erg van "eigen taal".
Soms verbaas ik me even over nieuws over Duitsers. Dat ze geen gevoel voor humor hebben?
Wellicht een andere humor dan veel van ons kunnen waarderen. Het tegendeel vond ik ooit in een folder.
Zwarte folder met gouden opdruk "De moffen komen er aan!" Folder opengemaakt, van een Duitse loterij.
Ik vond het humor.
Paar jaren later vernam ik van te boeken dagtochten naar Nederland. Geen uitstapje Volendam of Zaanse Schans. Nee, naar het crematorium. Reden: ze hebben daar te lange wachtlijsten.
Niet genoeg ervaring met cremeren. Ja,ja, enige sarcastische gedachten schoten mij ook door het hoofd.
Maar nu willen 30.000 jonge Duitsers Nederlands leren. Krijgen zelfs het advies dat studeren hier met betere begeleiding gaat.
Men komt leraren te kort. Terwijl steeds minder Nederlandse jongeren Duits leren.
Dat laatste begrijp ik volkomen, ik vind het ook een vreselijke taal om te leren.
Ik kwam elke zomer honderden Duitse fietstoeristen tegens, die altijd verdwaalden. Sta ik weer te tobben in mijn laagveen Duits, maar ik heb ze nooit opzettelijk de verkeerde kant opgestuurd.
Waar ze zijn gebleven? De huurfietsen worden nu door Amerikanen bereden. Dus hoor ik wekelijks "oh my gosh" als ze het hellinkje de brug op moeten.
Ik mis ze wel, die Duitse toeristen in de viswinkel die soms overdreven stoer een haring happen.
Laat maar komen, die moffen. Ik stel voor dat we ze geen vloeken aanleren, hooguit "Scheveningse schapenscheerders".
Met leuke leute leuten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten