De mormels!

Als je groot bent hoor je niet meer in monsters onder je bed te geloven.
Toch heb ik een geheimzinnig plekje in huis.
Nee, natuurlijk geen groene monsters. Wat dan wel?
Vervelende ventjes.
Je ziet ze nooit maar je merkt  de aanwezigheid op het moment dat je spullen kwijt bent.
Zoekmaak kabouters dus.

Bij mij begonnen die mormels met het jatten van een gumstoffertje. Vervolgens verdwenen mijn rode schoentjes. Even leek het rustig, tot ik op zekere dag een Kiplingtasje miste. Kort daarna verdween er een lipstick en een spaarkaart van de kapper.
Ergerlijk is dat ze soms iets stiekem terugzetten op een plek waar je al 100 keer hebt gekeken.
Zo struikelde ik een keer bijna over de rode schoentjes.

Nu zijn die zoekmaak kabouters ongetwijfeld verwant aan de sokkensnaaiers.
Dat is een wereldwijde plaag, 4 sokken in de wasmachine, je krijgt er 3 terug.
Het moeten ijdele ettertjes zijn, te beroerd om een leesbril te kopen, mijn loep hebben ze ook al achterover gedrukt.

Vanavond ben ik ze echt beu. Ik zet net de scanner aan, loop naar de gang om een rode map te pakken. Rode map pleite!
Oh, een keer vind ik hun geheime bergplaats.
Dan bel ik de zoekmaak kaboutersverdelgingsdienst!