Smulpaapje? Oh nee, een dooie mus

Vanmiddag even een paar boodschapjes gehaald. Gelijk het blad “Boodschappen” meegenomen.
Dat is hetzelfde blad als Plus heeft liggen, maar met een andere naam.
Er staan wat tips in en recepten.
Deze ronde viel mijn oog op een advertentie, een nieuw product van Maggi.
Smulpannetje, voor sudderen en smoren. Mhh, sudder- en smoorsaus.
Ik zag als eerste Draadjesvlees in goulashsaus. Maar er blijken nog 3 varianten te zijn.
Met kip, gehaktballetjes en hamlapjes.  Oh nee, wacht, het klopt niet helemaal.
Dat “met” moet “voor” zijn.
Eigenlijk vind ik de hele tekst een grote deceptie.

Een label met de naam Smulpannetje op een glazen pot komt me al overdreven over.
Als ik een pot koop waarop staat Draadjesvlees in goulashsaus  (wat een vreselijk woord is om te ontcijferen als jij in de winkel staat en je leesbril nog thuis ligt), verwacht ik ook dat wat ze beloven ook in de pot zit. Dus het vlees en de saus.
Van Maggi kan ik de pot op!

Stel, je zit te sudderen van genoegen, trekt de pot open en zie dan dat je zelf nog weet ik hoeveel gram stoofvlees moet toevoegen, ik zou me toch de smoor in hebben!
Ik vraag me dan af, waar zit het dan in dat je zo snel een eenvoudige lekker maaltijd op tafel hebt?
Tenslotte moet je zelf eerst het vlees stoven en dat is nu net waar ik geen zin in heb.

Dus Maggi, je mag van mij lekker in je eigen saus gaar koken!
Enne… stoofvlees in bier is lekkerder dan in goulashsaus.