Beleef de lente

Ik geniet er wel van. Maar het is een ietwat verwarrende lente.

De hoeveelheid bloemen, net iets eerder dan ik verwachtte, ik moet het goed in de gaten houden.
Half april zag ik al klaprozen. Helaas, de bermen worden niet meer ingezaaid.
Daar heeft het koolzaad geen boodschap aan. Overal ziet het nu wit en geel van het fluitenkruid en het koolzaad.

Een week later kwam de rode klaver uit de grond, en dan is het feest in mijn hoofd.
Turend naar de grond zie ik nu ook overal het tere blauw van de vergeet-me-nietjes en de ereprijs.
Hondsdraf, kruipend zenegroen, stinkende gouwe, de boterbloemen, het kleurt en fleurt.

Jammer genoeg verdwijnen er steeds meer soorten. Het valt in de lente vaak niet eens zo op.
Waar ik de bloemen op de foto zet zijn dan vooral plekken waar men geen rotzooi spuit. Waar men streekeigen planten wenst te behouden.

Ik geniet enorm van een roze/witte zweem in een poel, het bloeiende waterdrieblad. Straks in een andere poel, de waterviolier.
Dat is een plant waarvan je denk "waarom staan die pinksterbloemen in het water?"

Bij gebrek aan een tuin moet ik voor veel naar buiten, dat is geen straf. Toch lijkt het me zalig, een tuin(tje).
Volgende week wel even mijn balkon onder handen nemen. Nee, geen geraniums. Ik wil een mini vlinderstruikje. Wellicht wat kleine tijmplantjes, en de rest, ik ga zaaien. En als het meezit kan ik dan in de herfst weer oogsten om volgend jaar opnieuw te zaaien.