Crisis? Welnee, er was geen crisis, zei onze premier.
Persoonlijk lijkt me halve nachten vergaderen of ijsberen in het Torentje crisis-waardig.
Mevrouw Schippers dacht, die wet veni vidi fietsen we er wel even door, maar oeps, hobbel in de weg. En daar ging ze bijna onderuit.
Gelukkig voor haar hoort ze bij "het wil maar niet vallen kabinet".
Het valt niet mee, drie rebelse senatoren die "ineens" met een nee komen.
Ja maar, als ik het nu wat anders schrijf, ah toe, zeggen jullie dan ja?
Dat ene regeltje waarop het net lijkt alsof de verzekerden inspraak en rechten hebben, niet zo flauw doen nu.
Dreigen wilde ook maar niet helpen en ineens tovert iemand iets uit een hoge hoed.
Geen lief konijn of een wit duifje, nee, een duiveltje met de onschuldige naam "Een Algemene maatregel van bestuur."
Aha, dan kunnen we de senaat eigenlijk wel opdoeken. Hoeveel zou dat besparen?
Maar ik vind het gewoon vals spel.
Tussendoor mompelt er nog iemand van we zouden van de zorgverzekeraars een coöperatie moeten maken.
Oeh! Krijgen die dan misschien ook een een triple A status net als die degelijk coöperatieve bank.
Die had tenslotte ook wel iets met slikken en spuiten.
De marktwerking? Gebakken lucht! We zouden zoveel keuze krijgen, nou 6 of 7 verzekeraars over?
Straks zijn er wellicht nog 4 over, die elkaar net als supermarkten wel rauw lusten, elkaar de markt uit prijzen.
Allemaal recht op goede zorg? Nee hoor, de één gewoon meer dan de ander.
De klasse maatschappij slaat toe.
Gebakken lucht, jazeker, want straks zijn we allemaal in de klauwen van één grote verzekeraar.
Die onder de ene naam je eerst een rot polis verkocht om te sparen, dat je pensioen ook is overgedaan aan diezelfde verzekeraar onder weer een andere naam, je zorgverzekering blijkt er dan ook onder wederom een andere naam te vallen.
De macht aan de bedrijven! Heerlijk, dat liberale gedachtegoed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten