Meer of minder?

Als ik veel te vroeg uit bed stap ga ik of nuttige of vreselijke zinloze dingen doen.
Je iets afvragen kan ontzettend zinloos zijn.

Vanochtend rond 7 uur hoorde ik dat het vandaag een dag met vlagerige wind zou worden.
Waarom denk ik nu toch dat zoiets vroeger windvlagen heette?

Rond half 8 wist ik dat Nederlanders in deze tijd ware energievreters zijn. Onze kerstverlichting is 4x de wereld rond. Beetje minder mag best.

Tegen een uur of 8 hoor ik een meneer die het helemaal prima vind dat er in de laatste 6 jaar 22.000 winkels zijn gesloten.
Het kaf van het koren? Of winkels die in het saaie middensegment horen?
Ik vind het een droevig bericht. Denk maar aan al die mensen die hun werk zijn kwijtgeraakt.

Tegen een uur of 10 ben ik heus een stuk wijzer geworden. Ik vroeg me af hoeveel groepen er op Facebook zouden zijn. Daar kreeg ik geen antwoord op, maar ik weet nu wel dat je "slechts" lid kan zijn van 6000 groepen.

Het echte meer of minder kwam van Fred Teeven. We zouden zo ontzettend "meer" asielzoekers krijgen. Zeker wel 65.000!
Wonderbaarlijk hoe ze in Den Haag dan met wazige uitleg kunnen komen. Nee, het zijn er momenteel minder vanwege de winter en dat is weer bekeken via een langjarig gemiddelde, bla,bla.
De 65.000 werden er dus nog net geen 25.000.  Nu zal niemand meer,meer roepen.

Wat van mij echt minder mag? Ik was verbijsterd om te horen dat Nederland de grootste importeur van kikkerbilletjes is. De grootste van Europa dan.
Niet dat ik geregeld in de duurdere eetgelegenheden kom,  maar ik kan me niet heugen dat ik ze hier ooit op een menukaart heb zien staan.

Ik hoor ook zelden dat iemand ze heeft gegeten. Ikzelf wel, heel lang geleden, in Mexico.
Ik at er meteen aantal mensen en had iets "niet pittig" besteld, een ander de kikkerbilletjes.
Hij nam een hap en zei "smakeloos" , terwijl de vlammen uit mijn oogkasssen kwamen bij het eerste hapje van mijn bestelde gerecht. Toen maar geruild.

Als wij er zoveel importeren is het denk een kwestie van tijd dat ze ooit in de supermarkt liggen.
Ovenklaar in een folie schoteltje. En dan vast zo ergens in december.
Het zal mij niet verleiden.