Boer zoekt?

Ja,ja, boer zoekt oh nee, belazerde de kluit. Er is boerenverstand en er is boerenbedrog.
Dat programma kan volgende week weer rekenen op miljoenen kijkers. Ik geef het eerlijk toe, ik wel hem wel door het stof zien wentelen, die boer Richard.
Die arme Amerikaanse die in deze aflevering nog sprak van "what you see is what you get."  Niet dus.
We zien hem in de stal staan met zijn "Maximá" die Heidie(?)  heet. Een knuffeltje, een klein kusje en oh ik vind je leuk.

Laat ik er voor het gemak van uitgaan dat men zoekt naar de ware liefde.
Dat een moderne boer in een "kleine"wereld leeft vind ik een beetje ouderwets.
Nu is het zo als je een wat kleiner melkveebedrijf runt je alles zelf moet doen.
En ja, dan kom je niet zo snel in aanraking met de wat meer stadse lieden.
Maar moet de ware liefde dan via een TV programma? Blijkbaar wel, net als het ontdekken van echt talent.
Gelukkig kunnen we niet de boer zijn "ware liefde" kiezen via SMS.

Punt van die talentenshows is dat de kijker een voorkeur kan laten weten.
De meeste kijkers zijn jonge vrouwen dus staat daar een leuk ogende jonge knul, de uitslag is dan al een feit.
Ik als kijkster die dan de eerste oproep zie van de boeren heb natuurlijk ook een voorkeur.
Als ik zou reageren op ééntje dan was het zeker Gijsbert geweest. Natuurlijk op het oog afgaande.
Leuke frisse uitstraling, gulle glimlach en het feit dat hij nadenkt over bepaalde zaken.
Hardwerkende boer met een liefde voor zijn werk, spraakzaam, vragend.
Maar ik zou nooit mee willen doen aan dat kijkcijferkanon.

Toch was ik vorige week een tikkeltje ontdaan omdat een ander een vrouw de deur wijst vanwege het feit dat haar ex nog leeft? Maar dan onder het mom "ze toont geen initiatief".
Toch is dat nog "eerlijker" dan gewoon de kluit belazeren. Wel meedoen terwijl je voor die tijd al een keuze hebt gemaakt.
Niet netjes tegenover de programmamakers, wel smeuïg voor kijkers, maar zeker niet netjes tegenover die andere vrouwen.
De teleurstelling is één ding, maar deze wending vind ik eigenlijk een grote vernedering.

Ik vroeg me al af waarom zoveel vrouwen schreven op zijn oproep.
Ik zag de oproep en voelde kippenvel op de armen verschijnen. Brrrrr. Noem dat maar boereninstinct.