Het leuke van radio is dat je soms veel hoort over de kleinere onderwerpen uit het nieuws.
Zo kon er onlangs geen spoorboom meer open, "ergens in Brabant".
Deze keer lag het niet aan onze vrienden van ProRail of de luitjes van de NS.
Het was ordinaire diefstal.
De NS is wel vaker slachtoffer van deze vorm van diefstal, koperdieven.
In het programma komen bronsgieters aan het woord. Over de prijs van koper, over legeringen en over het chippen van beelden. Ik hoor dan over de prijs van koper. Koper is dus zeker niet het nieuwe goud, strooizout wellicht, maar koper niet.
Volgens de één een slordige 2 euro de kilo, volgens de ander 4 euro de kilo.
Ik krijg het zweet op het voorhoofd als ik dan bedenk hoeveel werk die dieven hebben. Beeld van een sokkel lichten, wat ook niet direct iets in het loopje in je zak laten glijden is. Busje jatten of huren, opleggertje lenen, connecties hebben.
Dat voor een (koperen) grijpstuiver?
Nee, voor het snelle geld moet je iets anders "niet zo netjes" gaan doen.
Op blauwvintonijn gaan vissen!
Een bijna verdwenen vis, maar vang je een knaap van ruim 400 kilo, dan heb je ook wat.
Een snelle rekensom gemaakt, 200 euro de kilo. Ja, de vis wordt duur betaald.
De tonijn in mijn keukenkastje is minder spannend. Sterker nog, het is niet eens tonijn, al zegt de verpakking van wel.
De gestreepte tonijn (de bonito) blijkt een makreel te zijn. Ach als het beestje maar een naam heeft.
De kakkerlak van de zee in gewoon blik. Ik ben een eenvoudig mens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten