Rentmeesters

Slecht slapen is onaangenaam, maar soms ook een bron van inspiratie.

Vanmorgen vroeg stond de radio aan. Met vroeg bedoel ik vroeger dan Vroege Vogels…erg vroeg dus.

De naam van de presentator is mij ontgaan, maar hij was in gesprek met Jaap Dirkmaat.

Ooit het opperhoofd van Das& Boom , tegenwoordig  van Vereniging Nederlands Cultuurlandschap en bijna politicus.

Waarover spraken zij? Lijkt me niet moeilijk te raden. De 4 dure dassen.

Al speurend over het net is het verwarring, 2 van de dassen lopen in de Achterhoek, de overige 2??

Waarom moesten zij weg? Nieuwbouw.  Beschermde dieren, verkassen dan maar.

De verhuizing en het zenderen moest dan 300.000 euro kosten.  Da’s veel geld!

Dat vindt Meneer Dirkmaat dus ook. De in mijn opinie immer beschaafde man toonde nu eens heerlijk zijn felle kant.

Mensen moeten toch kunnen wonen? Ja, dassen ook.

Maar een bouwstop vanwege dassen? De kosten, het woongenot, alles komt er aan te pas.

En toen, terwijl ik toch echt had moeten slapen ging ik nadenken.

De korenwolf, het zeggekorfslakje, oeverzwaluwen en al eerder, andere dassen.

Het zijn dure dieren. De moppers zijn niet van de lucht als het gaat om bescherming.

Wij moeten de dieren beschermen! De olifant, de tijger, de ijsbeer. Het hele ver van mijn bed dierenpark. Die moeten we behouden voor “onze” kinderen.

Maar , ja, de onvermijdelijke maar, wij moeten dus ook knappe huizen bouwen voor diezelfde kinderen.  En hopen dat ze later ook de centen hebben om in de vrije sector te gaan wonen.

Dat ze 3 keer per jaar op vakantie kunnen en hopelijk vanuit een rupsvoertuig de laatste ijsberen in het wild kunnen zien. Of een bezoekje kunnen brengen aan de olifantenopvang op Sri Lanka.

Dat “onze” kindskinderen hooguit ooit een opgezette das zien en nooit zullen weten dat er iets als een zeggekorfslakje bestond.  Nee, beschermen is een stuk makkelijker als het ver weg is.

Logisch. En als het zoveel geld kost….

Ik had jaren contact met iemand in Engeland, die ging ieder weekend met zijn zoontje naar de dierentuin. Vooral de roofdieren vond hij zo mooi.

Natuurlijk was het huis te klein toen een vos met het konijn verdween. Logisch.

Dat is het “nadeel” van mooie roofdieren.  Ze willen en moeten ook eten en jouw lieve knuffelkonijn is voor hen de dagelijkse maaltijd.

Ik vroeg hem of hij een grote tuin heeft. Ja en met veel vogels.

Leuk, wat voor vogels? Nou uhhhh, vogels.  Ik stel dan voor ‘dierentuinverbod’ tot hij tenminste 10 soorten weet te benoemen.

Wat ik wil zeggen, je kan je kinderen meeslepen naar een dierentuin en wijzen op de leeuw, de tijger, de gorilla. Maar zou het niet leerzamer zijn ze eens te wijzen op de oorwurm (en het nut), de zweefvlieg ( en het nut) en eens een middag met limonade in de tuin te kijken naar de vogeltjes?

Die wespen krijg je er gratis bij.