Een betere titel kon ik niet bedenken.
Wat is het geval? Ik had schoonzus gevraagd om voor mij een Volkskrant magazine te bewaren.
En dat was maanden geleden, het nummer van 2 februari.
Zoiets wordt dan al snel vergeten tot ik tijdens een bezoek daar er ineens aan dacht.
Ze had 'm nog liggen.
Het ging me om het artikel over Freek Vonk, de slangenman. Maar uiteindelijk ben ik verder gaan lezen en viel mijn oog op jeugdsentiment.
Als het mosterdglas leeg was kreeg het een nieuwe bestemming. Afhankelijk van het model natuurlijk.
Dat deden wij vroeger thuis en we waren vast niet het enige gezin.
Maar ook dat soort gebruiken kent gradaties.
In het magazine staat ook een artikel over smaakmakers.
Een kunstenaar die al jaren zijn wijn uit een mosterdglas uit Lyon drinkt.
Die glazen, je kunt ze nu in antiekwinkels kopen voor slechts 20 euro per stuk.
Huh? 20 euro voor een leeg mosterdglas? Dan te bedenken dat je een behoorlijk gelijkend glas bij HEMA kan kopen, voor net iets minder. Misschien net iets meer dan 10% van die prijs.
Het is een grote hit geworden onder kampeerders. Ze zijn makkelijk te vervoeren, geen hals en voet, je stapelt ze makkelijk. En ze kunnen ook nog tegen een stootje.
Kan ik niet zeggen van de goedkopere versie van Action.
Dat model glas heeft nog een aantal voordelen. Een beetje onhandig mens gooit ze niet zomaar om,
en ze staan redelijk stabiel op een kleedje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten