Vlakbij het lokale Best Western hotel was een stuk lege grond. Nog te bebouwen, maar de crisis..
Een lege lap grond, het staat niet echt vrolijk. Met wat crowdfunding en helpende handen werd het eens stevig aangepakt.
Toen ik er op 29 maart liep waren groepen mensen bezig met het planten van viooltjes, heel veel viooltjes.
Een zee van geel.
Nu, ruim 3 maanden later is reeds de legiokoe te zien.
Een legiokoe?? Dat is de reuze versie van een door een jonge stadsgenoot gemaakte koe van Lego.
Ik liep er afgelopen donderdag en ja, het is een vrolijk geheel. Het voetpad is helderblauw gemaakt, van de enorme grote kabel haspels, nu in knallend geel, zijn de kaas statafels gemaakt.
Daar tussen staan mobiele bomen.
De koe zal een andere wei moeten zoeken, als ze niet gewoon wordt gesloopt.
Waarom zo'n achterlijk grote koe? Er volgt al snel een verwijzing naar Goudse kaas, en zonder de koe is er geen Goudse kaas.
Dan de lyrische woorden van ons verbond met koeien en hoe die 1 kilometer verderop vredig in het weiland grazen.
Vreemd, ik kom ze niet tegen.
Dat ze het blauwe pad gaan slopen, de beukjes gaan verplaatsen en die statafels weer gebruiken voor kabels, prima.
Ik hoop wel dat men de geplante en/of ingezaaide bloemen laten staan.
Een waar genoegen voor het oog, maar niet op de laatste plaats, een paradijsje voor de bijen.
Om jullie een kleine indruk te geven, de bloemen. En ja, die ezel blijft gewoon staan. Dat is kunst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten