Ik wilde toch naar de bibliotheek, dus een stukje doorlopen was geen probleem.
Het was zonnig en het was droog, dus waarom niet gelijk even leuke kraampjes kieken?
Bij een cadeaumarkt denk ik dan, gezien de tijd van het jaar, DE kans om vast vroeg een december presentje in te slaan.
Niets bleek minder waar. Tenzij ik een wel erg ongedeelde smaak heb.
Laat ik het zo zeggen, zou ik een partner hebben hoop ik niet dat ie daar zou gaan shoppen.
Het begon al dat iemand van een ander continent mij een plastic bekertje met onbekende inhoud aanreikt.
Nasi goreng kruiden, ja, we hebben daar de kraam. Ik proef, lekker!
Maar nasi kruiden vind ik niet iets voor in een mooi papiertje.
Een meter of twee verderop een kraam vol met Tupperware, kom op zeg!
Wel handig voor een 5 december gedicht:
Ja ik weet het, het is raar,
voor jou een setje tupperwaar.
Zoals altijd de kraam met de poncho's, gekocht van de bank. Vind ik dan een wazig concept.
Of wat te denken van die illegaal nagemaakte luchtjes of die alles helende paardenkastanjelotion?
Hoe ruikt ie mevrouw? Nou, meer naar paard dan naar kastanje.
Wc matjes, ook al een fraai cadeau.
Maar als klap op de vuurpijl...tromgeroffel...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten