zaterdag 20 juli 2013

De grote zandbak

Vaak wens ik dat ik gewoon tv kan kijken zonder dat het brein gelijk gaat malen.
Zoals vanavond bij de laatste aflevering van Wild Arabia.
Weer één van die onovertroffen BBC series.

Wat me opviel is dat de laatste aflevering eigenlijk niet zo wild was, maar absoluut voer tot nadenken.
En een overdosis aan, voor mij, nieuwe feiten.
Mens en dier. De liefde van een man voor zijn valk, de liefde van trainers voor hun renkamelen.
Laat ik beginnen met de renkamelen. Reken maar dat ze er goed voor zorgen, want de hoofdprijs bij zo'n race is een miljoen dollars.
Wel even iets anders dan een kamelenrace bij de nomaden.

Een soort Duindigt, maar dan met veel meer zand in de buurt, geen tribunes, maar de trainers rijden er in enorme terreinwagens naast de baan.
De berijders..nou ja, robotjes. Kleine robotjes die via afstandsbediening de stem van de trainer doorgeeft.
Dat vond ik al wonderbaarlijk, ronduit bezopen dat dan de afstandsbediening  een robotje ook opdracht kan geven een klein zweepje te gebruiken. 
Techniek staat voor niets.

En de moderne techniek werd ook gebruikt door de valkenier. Geen hobby voor Ali met de keffiyeh!
Een goede valk, kosten een kleine ton. Reken maar dat die vogels worden gekoesterd.
Probleem, de valk mag ook op levende prooien jagen, echter, die zijn zeldzaam aan het worden in de grote zandbak.
Hoe dan de valk in goede vlieg conditie te houden?
Men neme een radiografisch bestuurbaar vliegtuigje, hangt er een nepprooi aan of wellicht een dode duif, zo kan men de valk vrij laten jagen.

Wat me deugd doet, in de Golfstaten zijn ze goed bezig met steeds meer onderzoek voor behoud.
Men wil de doejong beschermen, een doejong is een zeekoe, beetje sullig geval wat zeegras eet.
Maar ja, je kan pas iets gaan beschermen als je weet waar het zoal rondhangt.
Daar gaan heel wat oliedollars aan op. Een heli om ze te spotten, mannen in bootjes om er eentje te vangen.
Ook dat vond ik wel bijzonder.

Bijzonder? Het feit dat 2 voormalige jagers, Australische aboriginals die ze voorheen vingen als maaltijd, nu worden ingevlogen voor onderzoeksdoeleinden. Ze mogen geen harpoen gebruiken maar snel een lijn om de staart, de zee induiken , een zender om de staart vastmaken, een monstertje van de huid nemen, aai aai en weer loslaten.

Gelukkig ook prettig te weten dat mensen in de Golfstaten dat ze in hun snelle groei en hun rijkdom misschien iets zijn doorgeschoten. Per hoofd van de bevolking gebruiken zij meer energie dan wie ook ter wereld. Olie? Tja het kost er vrijwel niks.
Door de rijkdom spelen ze met energie. Hoge gebouwen die veel verlichting vragen, enorme winkelcentra met een ijsbaan en een skihelling en verder ontzettend veel airco.

Ze lieten Dubai zien, wat een vreselijk oord. De gebouwen groeien er tot in de hemel.
Verdere beelden van de Golfstaten, hoopvol is dan het enorme zonnepark, eindeloze rij zonnepanelen wat een andere stad CO2 neutraal maakt, dat samen met wat oudere vormen van de architectuur.

De enorme rijkdom en luxe, het is prachtig als je daar leeft en het kan betalen, maar wat in 30 jaar de grond uitkwam, wat is daar over 50 jaar nog van over?
De oliebronnen staan een keer droog en het overdadige watergebruik zal veel eerder problemen geven.
Grote groene stippen in de woestijn, continue bewaterde akkers. Door de levensstijl putten ze zichzelf uit.

En even dacht ik weer aan mijn bezoek aan Las Vegas, woestijnstad vol groene gazons en non stop verlichting. Rijkdom of niet, en Las Vegas is niet direct te koppelen aan rijkdom, meer aan wanstaltige kitsch...groene gazons horen niet in een woestijn.
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten