maandag 8 juli 2013

Tafelzilver...deel II

Ondanks het warme weer kreeg ik het zaterdagavond toch even koud.
Tijdens Nieuwsuur hoorde ik Jetta Klijnsma weer blijmoedig over de herkeuring van Wajongers praten.

Oh nee, het was geen bezuiniging, maar het moet de staat 1,2 miljard opleveren.
Wauwie, dat is dus een zesde deel van wat we moeten bezuinigen!
Het tafelzilver is bijna een goudstaaf geworden!

Zij mag dan een ervaringsdeskundige zijn gezien haar handicap, maar laten we realistisch blijven, niet iedereen kan staatssecretaris worden.
Maar ongeacht haar handicap, ik snap niet dat iemand, met toch best een groot verstand, in deze tijd gaat verkondigen dat er banen voor hen worden gemaakt.
Mijn hemel, bestaat er nu ook al een carrière als banenmaker?

Als er banenmakers zijn, waarom maken die dan al niet veel langer banen?
Er worden banen voor hen gemaakt, fijn hè?
Ja maar de Wajong was een afvoerputje, het was zo makkelijk mensen op die manier elders te stallen.
Waar heb ik dat eerder gehoord...

Hebben die lui eigenlijk wel enig gevoel? Hebben ze ook maar vaag het idee hoe vreselijk neerbuigend het is om mensen in de Wajong als -zij die buiten de maatschappij staan- betitelen?
Daar hebben ze ver weg een ander woord voor, paria's.

Hoe ze toch 1,2 miljard kunnen bezuinigen is mij een grote vraag. Want je zult moeten zorgen voor bijscholing, je zult bedrijven een premie moeten betalen, mensen die zich bemoeien met plaatsingen.
Dan voor hen die buiten de boot vallen weer aanvullende uitkeringen, extra toeslagen wegens armoede val.

En ik hou mijn hart vast wat een beetje banenmaker moet kosten.
Zeg nou toch gewoon dat het een bezuinigingsmaatregel is, desnoods met "fijn hè?" er achter.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten