woensdag 16 januari 2013

De boomgaard

Tuinen,  trends komen, trends gaan. De één houdt van buxus op stam, in een vorm geknipt, de ander van grote potten op vlonders.
Als iemand tegen mij zou zeggen, ga je gang, ontwerp een tuin, let niet op de kosten, ik zou helemaal gek worden.
Ik vind zoveel mooi. De Andalusische patio's, of een mooie grassentuin. Of toch maar een rotstuin?
Natuurlijk kan je niet alles klakkeloos zomaar ergens planten.
Van twee dingen zou ik zeker zijn, geen rozen, geen groot gazon.

Dan denk ik aan de ouderwetse "boerentuinen". Met een rij afrikaantjes (gruwel), de goudsbloemen, gladiolen en natuurlijk de duizendschonen. Veelal de firma kakelbont.
En past, daar verschijnt weer een beeld van vroeger. Stukje grasland naast de "steun" (schuine oprit naar de weg) waar je opzij van de boerderij kon zitten en naar de bloemen kijken. Braaf geplante rijtjes bloemen.
Ik meen dat er ook houten palen stonden met waslijnen, maar gezien de ligging van de varkenshokken bedenk ik nu dat het vreemd was.

Wat ik aan beplanting erg mooi vond, de boerenjasmijn. Die stond alleen tegen een een schuur een stuk verderop geplant, lekker te staan geuren.
Het was de tijd dat de namen van wilde planten mij onbekend waren, me totaal nog niet boeiden.
Boterbloemen, pinksterbloemen, madeliefjes, vergeetmenietjes en fluitenkruid, verder kwam ik niet.
Als ik nu denk aan de duizenden plantjes die ik voorbij ben gelopen zonder ze een blik waardig te gunnen...zucht!

Het mooiste aan boerderijen, een boomgaard. Niet van die nette rijtjes moderne fruitboompjes, maar die mooie soms stokoude hoogstam rassen. De roze appelbloesem, de witte perenbloesem, het rijpende fruit.
Hier en daar nog een verdwaald exemplaar met vergeten appelrassen.  Soms trof je dan ook nog pruimenbomen en met extra veel geluk had men ook wat bessenstruiken.
Ik heb op zomerse middagen best wat aalbessen geritst en gesnoept van de witte kruisbessen.

Ik zou het allemaal weer willen doen. In de zomer in de schaduw van een boom met een vergiet naast me en bessen ritsen.
Hoe ik daar op kom?

Tja, weer eens een blik op een oude foto.
Oma en opa in de boomgaard, met tussen hen in hun zoons en voor hen de twee jongste dochters.
En de hond Prins.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten