Fly away

Ik kan het me nog goed herinneren, mijn eerste vlucht in in Boeing 747, saai.
Maar de eerste vlucht in een Cessna was een stuk spannender. Een vliegding wat je met gemak uit het gazonnetje duwt lijkt amper luchtwaardig.

Daar moet ik nu om lachen, als ik lees dat zoiets kleins als een kolibrie soms ook lange vluchten maakt..
Een kleine kist geeft toch meer het vlieggevoel dan een reus van een Boeing.

Was het voor de lol? Ja, en nee. Een kennis van mijn vader moest elk jaar zoveel vlieguren maken om zijn brevet te behouden.
Vroeger bestond er iets als een Goudse Vliegclub, mijn pa was er groot fan van.
Zo heb ik nog een foto van hem, samen met een andere man poserend naast een vliegtuigje.

En nu sluipt er toeval in, ik meende in die andere man mijn oude schoolhoofd te herkennen.
Mijn zus vond hem er best wel op lijken maar hij is het niet was haar bevinding.
De twijfel bleef, tot vroeg in de avond.

Door agenda geschuif van een ander moest ik op een hele rare tijd naar fysiotherapie.
Ik loop daar de wachtkamer binnen en zie een man zitten, ik zei gelijk "meneer G.?"
Verbaasde blik mijn kant op, ik hoorde zijn hersens kraken, die zoekende blik van "je komt me vaag bekend voor".
Het was tenslotte 39 jaar geleden en hij heeft nog lesgegeven op een andere school.

Nu ik hem toch zag, leek me dat de uitgelezen kans om hem te vragen of hij van die vliegclub wist?
Jazeker, hij was eens met mijn pa mee geweest voor een rondvlucht. Bevestiging van mijn vermoeden.
Ik wist genoeg, maar werd gelijk getrakteerd op oude verhalen, dat ie toen bijna ruzie had met mijn pa omdat hij de voorgeschoten 25 gulden niet in één keer kon betalen.
Kan je nu om lachen, maar in die tijd was het bijna een maand huur!

Na dat akkefietje viel het even stil. "Oh ja vroeger, toen je moeder nog niet getrouwd was gingen mijn ouders en ik naar de boerderij". Zijn vader was schoolhoofd van het dorpsschooltje van mijn moeder.
Een strenge maar bijzonder goed onderwijzer.
Meneer G. zit heel even te dagdromen, "Ja, dan kwam je moeder met Aart."
Nu begonnen mijn hersens te kraken, Aart? Ik weet niet van een Aart...
"Was altijd feest als Annie kwam, met Aart Nootjes, zo noemden we dat, daar komen Annie en Aart."

Tja, moet die man toch ergens kunnen begrijpen dat de grap me ontgaat.
Aart bleek geen persoon te zijn. Aart Nootjes was de grappige omschrijving van aardnootjes.
"Elke zondag kregen we dan pelpinda's, daarom kwamen we graag op de boerderij."

Nooit geweten dat mijn grootouders zo close waren met één van de dorpsnotabelen.
Want dat was je vroeger als hoofdmeester!

Nu weet ik zeker wie de andere man op de foto is, en ik hoef me niet suf te piekeren wie die Aart zou kunnen zijn.