zaterdag 26 januari 2013

Het blijft een raadsel

Bezint eer ge begint.
Dat is weer eens wijsheid achteraf. Een tijdje geleden plaatste ik hier een foto.
Een blog met een foto van dames bij een groot gebouw. Geen idee wat voor een gebouw.
Ik kreeg tips als een rusthuis, een station, probeer het eens op een site voor stamboomonderzoek.

Het station valt af, het zoeken op een stamboomsite, dat werd een tijdvreter.
Ik heb geen oplossing gevonden, wel een "verre neef".
Daar zit ik nu soms per e-mail even mee te bomen. Maar ja, nu wil hij weer een generatie verder.

Voordeel als je uit een nest van bewaarders komt is dat iemand werkelijk alles bewaarde.
Zoals de rouwkaarten van ooms en tantes. Een nicht gebeld, oh ja, die heeft nog van alles.
En gelukkig wist ze ook nog alle verjaardagen anders heb je weer een probleem met geboortedata.
Op de rouwkaart staat wel datum van overlijden en op die en die leeftijd. Dan is het terugrekenen.

Alle data netjes per e-mail opgestuurd. Nu blijkt verre neef in de winter extra veel stamboomwerk te doen.
Of ik weet wanneer ze zijn getrouwd? Nee. Wel met wie en hoeveel kinderen en met wie die weer zijn getrouwd en hoeveel kinderen zij hebben, maar vrijwel al mijn neven en nichten zijn inmiddels ook grootouders.
Eentje zelfs al overgrootmoeder, maar die heeft vals gespeeld, zij trouwde een veel oudere man met al een tienerdochter.

Het grote leeftijdsverschil tussen de oudste dochter van de oudste tante en mij, de jongste dochter van de jongste van de vorige generatie bracht voor mijn nichtje soms ook verwarring.
Als 3-jarige vond ze mij onbeleefd dat ik mijn nicht niet keurig als tante aansprak.
Net alsof zij me ooit tante noemde!
Maar heus, zo'n oude dame kon nooit mijn nicht zijn.

De foto, tja het blijft een raadsel, zelfs nu ik een tweede heb gevonden. Het lijkt net alsof de paus in de deuropening staat, maar ik vermoed dat het een arts was.
De optie rusthuis blijft open, voor een gewoon ziekenhuis ziet het er eigenlijk veel te chic uit.
De grote stenen leeuw, heel wuft, de bloempotten op de traptreden, en een vast heerlijk prieeltje aan de zijkant.


Ik vermoed dat ik de foto maar eens aan streekarchieven moet sturen.
Snuffelen in de oude doos is soms best vermoeiend.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten