Valentijnsdag

Lekker misleidende titel. Oh ja, het is wel Valentijnsdag, maar daar heb ik niets mee.
Geen stille aanbidder, of hij/zij is wel erg stil. Geen bloemen, geen chocolade hart.
Vandaag hield ik me bezig met praktische zaken. Het leed dat huishouden heet.

Er zijn vrouwen die er van houden. Die bij elke spikkel groene aanslag gelijk met bleek en de staalborstel in de weer gaan. Persoonlijk spaar ik het liever op. Een nog ongebruikte staalborstel ligt nog in de kast.
Met iets warmer weer zal ik die eens inwijden.
Gisteren keek ik met enige verbazing maar ook plezier hoe boer Gijsbert zijn Femke bezoekt.
Femke is dus een "poetsmiep". Gijsbert kijkt rond en eenvoudig zijn gedachten te raden. Hij sprak ze ook uit.
Keurig opgestelde mandjes in een buffetkast. Of er ook wat in de mandjes zit. Nee.
Waar ze haar spullen laat? Bij het woord spullen een beetje blik van onbegrip.
En ik begrijp het, zijn verbaasde blik bij het zien van zoveel netheid in huis.
Niks mis mee, een net huis, maar lege planken? Dan breekt mijn klomp.
Ik val stil als ik ergens kom en ik zie lege planken in een vitrine of nog erger, een boekenkast.

Maar ik was in een opruimbui. Op de achtergrond de radio aan. Ik hoor weer in wat voor raar landje we wonen. Een vrouw van 60 verwacht haar eerste kind, een opvang-orka kreeg een advocaat toegewezen, het proces van de eeuw wil maar geen proces worden.
Ik besluit vanavond even het glas te heffen op onze premier, die vandaag 44 is geworden.

Na een korte pauze dan maar weer met de natte lap door een keukenkastje, achterin staan nog een blikje.
Wie ooit nog eens een knaleffect  wil meemaken...gewoon een blikje jaren laten staan, wachten tot de onderkant bol staat en dan opentrekken. Advies, doe oordoppen in!
Na enig zoeken mijn trommelvliezen weer teruggevonden en ja de tijdelijk doodgeslagen duim doet het ook weer.

Met enige trots kijk ik naar weer een volle vuilniszak naast me. "Zo dat ruimt op!" vertel ik de parkiet.
Het zal hem een worst wezen, meneer zit mee te praten met de radio.
De vuilniszak gaat richting balkon, het nieuwe inrichten gaat beginnen.
Natuurlijk eindig ik weer met een vleugje zelfmedelijden, wegens gebrek aan ruimtelijk inzicht. Dit had me toch zeker 3 lege plankjes moeten opleveren!  Mooi niet dus. Ik zal nog een offer of wat moeten brengen.

Een niet zo groot offer wat ik reeds bracht, cassette bandjes.
Stapels cassettebandjes uit de tijd dat ik op vrijdagavonden nog muziek opnam van de radio. Dus altijd een kwebbelende d.j. aan het begin of eind.
Nummers uit de late jaren 70 en de jaren 80. Ik heb nog een cassette speler in de radio in de slaapkamer.
Besloten ze gewoon weg te mikken, ik kan vast niet slapen als ik ga luisteren naar "Funky Town".
Nu een halve vuilniszak vol, volgende week weer eentje want ik heb er nog een stuk of 50 liggen.

Dan nog een artikel uit de oude doos, nou ja oud, de tijd dat de drijfkaarsjes hip waren.
Ik was er altijd zuinig op. Met dat ik dit neerzet moet ik hard lachen. Zuinigheid..is een plaag.
Van mijn moeder leerde ik altijd "eerst de oude handdoeken opmaken" Met opmaken bedoelde ze -tot de gaten er in zitten. Toen we haar huis leeg moesten ruimen kwamen we 40 jaar aan zuinigheid tegen.
Stapels ongebruikte handdoeken. Ik ben ze gaan gebruiken. Dus de kaarsjes gaan er ook aan.

Nog anderhalf kastje te gaan, eens zien welke verrassingen ik nog tegenkom.