Toegegeven, ik werd er wat lacherig van toen ik vanmorgen een lofzang op frietkotten hoorde.
Vond het hilarisch hoe Meneer Lefèvre, voorzitter van de belangenvereniging van frituuruitbaters, vertelde dat hij het fenomeen frietkot op de werelderfgoedlijst van Unesco wil zien.
Wat een passie van die meneer van het patatten-gilde. Het frietkot is a way of life.
Eerlijk gezegd heeft het mijn sympathie. Als de Franse keuken op die lijst staat, dan het frietkot ook maar.
En zo kan een bezoekje aan een frietkot nog een cultureel uitstapje worden.
Maar na het genieten van een puntzak frieten met mayo, wat te doen om die calorieën er weer af te krijgen?
Onze fietsersbond kan me dat voorrekenen. Zij kwamen met het fietsalfabet. Allemaal fietsfeitjes.
Als je 70 kilo weegt en je fietst 20 km/p.u. moet je voor die puntzak 3 kwartier fietsen.
Ik voorzie al hoofdbrekers, wat nu al je 58 kilo weegt en je fietst niet harder dan 10 km/p.u?
Maakt het gelijk hogere wiskunde.
Dan het feit dat 13,5 miljoen Nederlanders een fiets hebben. Waarvan er 800.000 per jaar onvrijwillig van eigenaar verwisselen. Met die 13,5 miljoen fietsen fietsen we gezamenlijk per jaar 15 miljard kilometers.
Per fietser 1111,11 kilometer, per dag dus 3,4 kilometer.
Ja hoor, heb ik weer, ik haal weer eens het gemiddelde stevig naar beneden. De meeste weken haal ik soms net aan 4 kilometer in 7 dagen.
Gelukkig halen al die noeste hobby-fietsers en de achteraf wonende scholieren het gemiddelde weer naar boven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten