Na zondag doe ik eens even helemaal niets wat moet! Heb ik een week naar uitgekeken.
Echter schijnt het lot dat te ruiken en gaat samenzweren. Niks doen? Ha, we zullen haar een poepie laten ruiken!
Vanmorgen liep verliet ik met frisse tegenzin het pand, eerst even naar de sigarenboer, ik rekende af en werd nog net niet teruggefloten. Waarom ik niet eerder een pakketje was komen halen.
Nou, ik wist niets van een pakketje. Goed excuus toch?
Er werd me een grote enveloppe in de handen gedrukt waarvan ik de inhoud wel dacht te raden.
Helaas kon ik die nog niet openen want moest eerst door de regen naar het repair café.
Ik had gehoopt op een reparatie, meer ze hebben het bungelende stuk blik maar weggeknipt.
Natuurlijk zal ik dan wel onnozel overkomen als de eerste zegt van dat klik je zo terug mevrouw.
Probeer het eens meneer. Nee, dat gaat niet. Dan kan u het over de trapper heentrekken.
Probeer het eens meneer. Nee, dat gaat ook niet. Goh!
Aangezien de fiets er toch stond en zij kisten met gereedschap hebben vroeg ik of ze dan even het stuur hoger willen zetten.
Dat is makkelijk mevrouw u drukt op dat knopje daar. (zucht)
Oh, dat is geen knopje. (huil)
Inmiddels 3 handige mannen en 4 tangen verder, alles onder toezicht van een non stop koffie roerende vrijwilliger, stond het stuur hoger.
Gelukkig was het droog, snel de winkelstraat in, fiets aan het begin stallen, met 5 liter verf en een grote enveloppe onder de arm richting Hema.
Een totaal niet service mevrouw achter de service balie, dan maar in de rij bij de kassa.
Ik zet het emmertje neer en zeg "ik kom even mopperen over de slechte kwaliteit van de verf, had 2 emmertjes gekocht en het is geen gewoon kattenzeik op verfbasis. Ik heb geen bon meer en contant betaald, maar toch.." Ik kon mijn verhaal niet afmaken. Ik kreeg gewoon mijn geld terug voor dat emmertje.
Mooi.
Nu 5 liter lichter, maar nog steeds die grote enveloppe onder de arm richting posterwinkel voor een posterstrip.
Tja, die winkel zit er niet meer. Of ze hebben een andere locatie, maar dan heel goed verstopt.
Dan maar richting fiets, oh, nog even sokken kopen. Niks sokken kopen, daar verkopen ze nu olijven!
Thuis gekomen, de enveloppe openmaken, oh, de inhoud was anders dan verwacht.
Een poster, een brief en een boel flyers. En als ik wil, kan ik ook nog een berg andere flyers krijgen.
Dat wordt maandag dan even naar de openbare school om de hoek. De conciërge daar pakte ze vorig jaar met liefde aan, leuk, tuinvogel telling.
Maar de 250 andere flyers? Dat bedoel ik dus met hoezo even niks doen?
Komende maandag dan eens met een brede glimlach naar het tuincentrum.
Daar zijn ze vast al in de kerstsfeer en ongetwijfeld verkopen ze heel veel spullen voor onze gevederde vriendjes.
Als ik het dan heel lief vraag, mag ik daar vast wel wat neerleggen bij de voederpakketten, de vetbollen, de vogelhuisjes.
Dan nog een optie, de dierenwinkel. Ook die verkopen volop strooivoer en pinda netjes.
Mensen die dat kopen willen vast ook wel een flyer.
Ik ga maandag dus lief kijkend de boer op. Voor onze gevederde vriendjes.
En heb ik gelijk weer een wandelingetje.
Natuur houdt me zo wel fit!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten